Pek yazı yazmak konusunda iyi değilimdir fakat bugün içimden gelen bir şeyleri sizlerle de paylaşmak istedim. Yazım sıkıcı gelirse de şimdiden özür diliyorum..
Bugün hava biraz yağmurlu. Nedense her yağmur damlası bana beni ve çevremdekileri hatırlattı...
Önce hepimiz küçük birer yağmur damlalarıydık sonra yavaşça süzülmeye başlarken camdan birleşmeye başladık.
Bir olduk dostlar ile bütün olduk.
Ömrümüz vardı daha da birleşmek için.
Bir yandan birleşiyor bir yandan da ayrılıyorduk parça parça önceki birleştiğimiz damlalardan dostlarımızdan, arkadaşlarımızdan, çevremizden...
Fark etmedik birleştikçe yavaş yavaş bir yandan ayrıldıklarımızın...
Onların yerini yeni edindiğimiz arkadaşlarımız ile doldurduk.
Ne kadar yerlerini doldurduğumuzu düşünsek de aslında onlardan hep birer parça taşıdık bünyemizde...
Biz değil miydik onlarla birlikte gülen, ağlayan, kimi zaman kederlenen?
Süzüldükçe yeni şeyler öğrendik, yeni şeyler gördük hayatımızda.
Ve süzüldükçe büyüdük kendimize bir çok değer ekleyerek.
Büyüdükçe daha hızlı süzülüyorduk.
Sonra ne mi oldu?
Düştük yere diğer her bir damla gibi...
